Śladami II wojny światowej

Młodzież uczestniczyła w wykładzie na temat dziejów więzienia, przygotowanym przez panią przewodnik, Elżbietę Detko, jak również wysłuchała nagrań grypsów. Zwiedziła cele, w których przetrzymywani byli i katowani więźniowie, obejrzała stałą wystawę i kartotekę zatrzymanych. Przed budynkiem Muzeum uczniowie zatrzymali się przy Pomniku Drzewa Pawiackiego – kopii słynnego wiązu, świadka historii – na którym rodziny ofiar od 1945 r. umieszczały tabliczki epitafijne.

Pani przewodnik pokazała również obszar stolicy, jaki był wyznaczony na getto, w którym do 1943 r. przebywali Żydzi oraz miejsce, skąd byli wywożeni pociągami do obozów koncentracyjnych.
Kolejnym przystankiem, podczas którego klasy trzecie mogły odnaleźć ślady II wojny światowej, była siedziba gestapo w al. Szucha, a następnie Muzeum Powstania Warszawskiego.

W budynku przy ul. Grzybowskiej młodzież mogła obejrzeć eksponaty militarne, dowiedzieć się o życiu codziennym ludności cywilnej, a co najważniejsze, słuchając odgłosów spadających bomb, miała poczuć atmosferę powstańczej Warszawy.

W Sercu Muzeum, stalowym monumencie, przechodzącym przez wszystkie kondygnacje budynku, mogła usłyszeć odgłosy pochodzące z 63 dni powstania. Podążając kanałami, mogła doświadczyć wrażeń i emocji, jakie towarzyszyły ludziom podczas ucieczki. Oglądając filmy i słuchając nagranych relacji osób, które przeżyły II wojnę światową, uczniowie zyskali pełen obraz tego, co działo się w czasie okupacji.

By wiedza zbyt szybko „nie uciekła z głowy”, przewodnicy dbali o to, by wiadomości powtarzać i zachęcali do pobierania kartek z powstańczym kalendarium.
Pobyt w Muzeum wyzwolił we wszystkich uczestnikach niezapomniane przeżycia, wzbudził zadumę, a jednocześnie uświadomił, że jesteśmy szczęśliwcami, bo jesteśmy wolnymi ludźmi i żyjemy w wolnym kraju.

I. P. Kutra